In die afgelope week gesels ek met iemand wat sê dat sy dink sy verstaan op ‘n diep manier wat ons as God se kinders hier op aarde moet...

Groei is ‘n morsige storie. Ek weet nie wie by ‘n mens die idee geskep het dat groei hierdie romantiese en ideale proses is nie, maar dit...

Een van die dinge wat my altyd tref as dit oor die Heilige Gees gaan, is dat die Gees ‘n “gentleman” is. Hy slaan ons nooit oor die kop...

Een van die sentrale dinge wat ons mettertyd moet baasraak is emosionele regulering. Daarsonder kan ons baie skade aan ons lewe aanrig.

God se genade is die membraan wat keer dat ons disintegreer en ineenstort en wat genoeg is vir enige hoeveelheid kwesbaarheid.

Om kwesbaarheid op ‘n gesonde manier deel van jou lewe te maak vra geweldig baie dapperheid, en dit kom vir niemand maklik nie.

Hoe meer ons ons eie kwesbaarheid en verganklikheid omarm, hoe meer eg kan ons word.

Hoe ek op my eie en ander se kwesbaarheid reageer, gaan bepaal of mense veilig voel om by my kwetsbaar te wees.

Die dilemma is glad nie dat ons kwesbaar is nie, maar juis dat ons so hard as moontlik probeer voorgee dat ons nie kwesbaar is nie.

As ek dit toelaat – en deur Sy genade – vorm God my in iets mooier as wat ek self kon bedink.

“Om ‘n Christen te wees is om gesê te word.”

Ten diepste is elke mens ‘n volslae misterie, ‘n Mona Lisa in eie reg.

In haar gebed het sy gesê: “Lord, please help me to be a beneficial presence today...” Die woorde het my diep geraak.

Eers as ek my begin losmaak van die bagasie, sal ek ten diepste vry kan begin leef.